با معترضین زیادی صحبت کرده ام. همه شان بلا استثناء می گویند شرایط غیر قابل تحمل شده و دیگر نمی توانیم تحمل کنیم ادامه این وضعیت را. اما وقتی از آنها می پرسم خوب به این فکرکرده اید که قرار است چه بر سرمان بیاید اگر حکومت مرکزی قدرتمندی وجود نداشته باشد، می گویند هر چه بر سرمان بیاید از شرایط بهتر است. این یعنی نمی داند جنگ داخلی، تجزیه، هرج و مرج، ناامنی و آشوب سراسری یعنی چه. چیزی که اهالی سوریه و لیبی و عراق و افغانستان خوب می دانند. کاتوزیان مفهومی را سالها پیش مطرح کرد به نام
جامعه کلنگی که آن را بزرگترین مانع رشد ایران می دانست. جامعه کلنگی از انباشت تجربه های پیشین خود بهره ای نمی برد و فقط به منافع کوتاه مدت نگاه نمی کند. کاتوزیان می گوید: «ایران برخلاف جامعه درازمدت اروپا جامعهای کوتاهمدت بوده است. در این جامعه تغییرات ـ حتی تغییرات مهم و بنیادین ـ اغلب عمری کوتاه داشته است.»هموطن من فکر می کند فرانسه و آلمان یک هفته ای شده اند آنچه امروز هستند (اگر ایدئال بپنداریمشان). تاریخ جنگ های داخلی و آشوب های فرانسه و امریکا و سایر ملل پیشرفته را نخوانده و متوجه نیست در تاریخ تمدن بشری نمی شود یک شبه ره صد ساله پیمود. جوامع موفق خشت به خشت و آرام آرام ساخته شده اند.اما در سمت مقابل نابودی یک تمدن و یک ملت خیلی سریع و راحت اتفاق می افتد و دریغا که خاورمیانه ما پر است از این تجربه های نابودی.به اعتقاد کاتوزیان علت علل این روحیه و فرهنگ ایرانی نیز غلبه احساس ترس و ناامنی در جامعه است. میتوان ایده جامعه کوتاهمدت کاتوزیان را در زمینه ایران معاصر و با توجه به
انقلابات متعددی که در این یک قرن گذشته داشتهایم نیز تعمیم داد.ما ایرانیان هرازچند گاه با یک انقلاب و به کجا چنین......
ادامه مطلبما را در سایت به کجا چنین... دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : kojachenin بازدید : 15 تاريخ : دوشنبه 3 مهر 1402 ساعت: 3:47